Over het recente werk (2005)



Het werk van Mark Robert Peters vindt zijn neerslag in foto's en schilderijen. Als aanleiding hiervoor maakt hij kleimaquettes van fictieve architectuur en stedelijke ruimtes. De stad als utopie aan de ene kant en als symbool van vergankelijkheid aan de andere kant. Met zijn foto's en schilderijen schept hij een nieuwe wereld die op het eerste gezicht even leefbaar is als de onze maar bij nadere beschouwing zijn de gebouwen en het stratenpatroon te bizar en te onlogisch om deel uit te kunnen maken van een bestaande realiteit. En dat is nou precies zijn bedoeling. Hij wil nieuwe ruimtelijke dimensies, nieuwe belevingswerelden creëren die onze nieuwsgierigheid prikkelen en waarin we onze gedachten over toekomstontwikkelingen opnieuw kunnen rangschikken. Virtuele landschappen waarin heden en toekomst, fictie en werkelijkheid met elkaar de strijd aanbinden. Om de concentratie volledig naar de ruimtelijke constructies te leiden schildert hij bij voorkeur in monochrome tinten blauw en grijs. In die zin onderscheidt hij zich van veel andere hedendaagse schilders die het stedelijk landschap tot onderwerp hebben gemaakt en die daarin juist de overdaad aan vorm en kleur benadrukken. Kenmerkend voor Mark Robert Peters is zijn eigen manier van werken waarbij de maquettes slechts als aanleiding dienen en niet zelf als autonome beelden worden gepresenteerd. Autonoom zijn wel zijn foto's en schilderijen. Daarin weet hij de specifieke kracht van elk medium volledig uit te buiten. Beide media beschikken over een strikt eigen zeggingskracht die leiden naar een zelfde soort beeldervaring, naar de ongekendheid van het andere landschap, zoals dat is opgebouwd uit zijn eigen voorkeuren, interesses en voorstellingsvermogen. Mark Robert Peters levert met zijn werk geen sociaal politieke kritiek op maatschappelijke ontwikkelingen maar biedt een nieuwe wereld aan die zowel beklemmend als bevrijdend kan worden ervaren. Met die ogenschijnlijk paradoxale combinatie en zijn direct herkenbare manier van werken verschaft hij zich toegang tot een lange onderzoekstraditie waarin beeldende kunst, architectuur en landschap elkaar ontmoeten.

Jos Wilbrink
Directeur Nieuwe Brabantse Kunst Stichting