SimCity


Eind Juni 2008 deed Mark mee met het kunstproject SimCity in de wijk Abstede in Utrecht.
De titel SimCity verwijst naar het bekende computerspelletje waarin de speler aan de virtuele stedelijke omgeving bouwt. Het gaat daarbij over de persoonlijke droom om een ideaal woonoord te scheppen.Het achterliggende thema is ontbinding, verstedelijking, gebrek aan samenhang, (infra)structuur, individualisme, woeker, flexibiliteit, verscheidenheid, fragmentarisme met veel historische verwijzigen.

Hieronder een youtube link naar de film Wandering City die Peters voor dit project gemaakt heb.


WANDERING CITY - de zwervende stad

Vroeger bestond de stads/dorpskern uit een kerk met daar omheen de huizen.
Er was een ontmoetingsplek middels de wekenlijkse kerkgang, het geloof verbond de mensen.
Ook de café’s en de winkels rondom de kern vormden een natuurlijke ontmoetingsplek.
Door decentralisatie in de meeste nieuwe wijken is er geen natuurlijke ontmoetingsplek meer.
Ook Abstede is hierop geen uitzondering. Deze wijk karakteriseerd zich wel middels plaatselijke saamhorigheid wat tot uiting komt in buurtfeesten en diverse ramen die uitbundig zijn gedecoreerd. Ook de kraakbeweging die voornamelijk gesitueerd was in de Zonstraat zorgde destijds voor verbondenheid.
Er is sprake van een hoog seventies-gehalte waardoor de gezelligheid in de wijk toeneemt. De oude boemeltreintjes die vanuit het spoorwegmuseum op en neer rijden door de wijk versterkt dit gevoel alleen maar.
Het project Wandering City stelt vragen als ‘Was het vroeger allemaal beter toen er een natuurlijke ontmoetingsplek was in de vorm van een kerk?’ , en ‘Zou er opnieuw zo’n plek gecreeerd moeten worden in de diverse wijken van een stad?’. Zeker bij de nieuwere Vinex-wijken kan je deze vraag stellen. Je hebt natuurlijk buurt- en wijkcentra maar je kan je afvragen of dit voldoende is.
Wandering City zwerft door de wijk tot het uitkomt op een plek waar het zich het meeste thuisvoelt, in een niemandsland bij het nostalgische spoor waar de oude boemels rijden. Er ontstaat een utopisch verlangen naar het onbereikbare, achter het glas gesitueerde bergstadje van het aloude diarama.

Is het verlangen naar de utopie niet de utopie zelf?

Zie ook: www.kunstoplocatie.nl