BRABANTS DAGBLAD

6 juni 2008


Vakantievirus waart rond in het Grafisch Atelier

door Mark van de Voort.


DEN BOSCH - 'Fernweh'. Oftewel een diep verlangen naar de verte, het hoort bij de zomervakantie. Dromen van een reis naar afgelegen, exotische oorden.

Op het strand eindeloos turen naar de horizon, of lekker een eindje doelloos autorijden in een onbekend land. Of minder letterlijk: ronddwalen in je ziel op zoek naar een onbereikbare bestemming. Want dat doen de 45 kunstenaars op de expositie 'Fernweh' van het Grafisch Atelier Den Bosch.

'Vaak is de verte al zo dichtbij'. Een van de kunstenaarspreuken die op de kantoorwand van het Grafisch Atelier prijken. Een zweem van nostalgie hoort bij een medium als grafiek. IJle, dromerige lijntjes, donkere sepiatinten en een sobere voorstelling.

Kunst die tot kern is teruggebracht en ruimte laat voor dromen. Vrijwel al het getoonde werk is dan ook pure grafische kunst: van ets en litho tot zeefdrukken en droge naaldtekeningen.

Het ultieme voorbeeld van 'Fernweh' zijn de romantische doeken van de negentiende-eeuwse Duitse schilder Caspar David Friedrich. Eenzame mensen verdwaald in het woud, uitkijkend over een maan overgoten, nachtelijk natuurlandschap, zich helemaal overgevend aan hun eigen verborgen verlangens.

Een aantal van de grafische kunstenaars ontkomt niet aan dit thema: veel zeegezichten, natuurtaferelen en verre einders. Kunstenaar Alex Baams spant wat dat betreft de kroon met een ultraminimalistische horizon: een dun, bibberig streepje op een wit vel. Dan weet Anke Roder met een van haar typische etherische natuurlandschappen meer emoties op te roepen.

Zoals zo vaak zijn het de uitzonderingen waar je naar op zoek gaat tijdens een overzichtstentoonstelling. Zoals de zeefdruk 'Utopian City' van Mark Robert Peters. Want wat is het? Een fictieve plattegrond van een verloren Maya-hoofdstad of luchtkastelen van zand? Raadselachtige kunst die in ieder geval een gevoel van mystiek oproept. Actueel is Adri Frigge's effectieve ets 'Wat rest Tibet?'. Het Himalaya-gebergte in Tibet is voor veel reizigers toch dé plek waar exotische dromen uitkomen. Maar op de ets sluiten de deuren zich, en verdwijnt het gebergte tussen de deurspijlen, als achter een fictieve Chinese muur.

Nog somberder van toon is Jiri Buunk's 'Urban Mirror'. Een nachtmerrie-achtig visioen van een verlaten stad gereflecteerd in een waterplas. Je kunt ook dromen van een plek waar niemand meer naar toe wil reizen.

Andere kunstenaars pakken het veel luchtiger aan. Judith Rosema toont een vrolijk stemmende zeefdruk 'Papieren Vlucht', waarbij het welbekende gevouwen vliegtuigje bemand is. Of Peter Koene die het heeft over 'Nahweh': de vertwijfelde kunstenaar turend in een groot boek, mijmerend over onmogelijke reizen.

Het mafste object is van de hand van Ellen Seegers en Arno Tummers. Het duo monteerde een zeefdruk op een originele Chinese zeshoekige stoeptegel. De roterende tegel is bevestigd aan de wand en al draaiend kan de bezoeker een spreuk selecteren. 'Waar kom ik vandaan, waar ga ik naar toe?' valt er op de tegel te lezen. Maar er is geen twijfel meer mogelijk: na deze zeer afwisselende en uitnodigende expositie verdwijnt je knagende gevoel van 'Fernweh' als sneeuw voor de zon.

'Fernweh', expositie in Grafisch Atelier,t/m 29 juni, Boschveldweg 471 Den Bosch, do t/m zo

13-17 uur.

volgende recensie